Μοιάζουν σαν μικρά σταφύλια εχουν πυκνό όγκο και τις συναντάς σε κόκκινο και μάυρο χρώμα,όσοι μεγάλωσαν σε χωριό κοντά σε χωράφια ,αμπέλια και σε βοσκοτόπια είχαν την τύχη να δοκιμάσουν την μοναδική γλυκιά τους γεύση!
Οι βαβούλες [ΒΑΤΟΜΟΥΡΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΣΗΜΕΡΑ]άνθιζαν μόνες τους χωρίς καμία περιποίηση τότε που η φύση ήταν αγνή,μπορεί ακόμα και σήμερα να βγαίνουν σε ορισμένες περιοχές αλλά η επέμβαση του ανθρώπου έχει καταστρέψει οτι καλό γεννάει η φύση..
Τις τρώγαμε έτσι και η γεύση τους ήταν γλυκιά ήταν ο αγαπημένος καρπός και σε γιοδοπρόβατα όπου τις έβρισκαν…οι ΒΑΒΟΥΛΕΣ εξακολουθούν να ανθίζουν..οχι όμως και κάποια δικά μας όνειρα αππο τότε που είμασταν παιδιά….

Μια σοβαρότατη υπόθεση φέρνει στο «φως» της δημοσιότητας το Χαμόγελο του Παιδιού.

Σύμφωνα με την ενημέρωση που υπάρχει, στις 18:00 το απόγευμα της Παρασκευής, 20/09/2019, ο πατέρας της ανήλικης Αθηνά Χιτζάζι, 2,5 ετών, προέβη σε αυτοδικία, αποκρύπτοντας τον τόπο διαμονής της ανήλικης και αρνούμενος να την επιστρέψει στη μητέρα της.

Το «Χαμόγελο» προχώρησε στην ενεργοποίηση του Amber Alert σήμερα 22/9/2019, κατόπιν εισαγγελικής εντολής.

Η Αθηνά έχει ύψος 0.96 μ, ζυγίζει 14 κιλά, έχει μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Οποιοσδήποτε έχει κάποια πληροφορία, παρακαλείται να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με «Το Χαμόγελο» όλο το 24ωρο, στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 116000» καθώς και σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα της χώρας.

Άδοξο τέλος είχαν οι έρευνες εντοπισμού του αγνοούμενου 35χρονου τουρίστα, που αναζητούνταν από το απόγευμα του Σαββάτου στην θάλασσα των Γουβών Ηρακλείου.

Άντρες του λιμενικού εντόπισαν σήμερα, Κυριακή, γύρω στις 6.30 το πρωί, την σορό του άτυχου άντρα να επιπλέει σε βραχώδη περιοχή, κοντά στο σημείο που εξαφανίστηκε, όταν βούτηξε στην θάλασσα για να κολυμπήσει με την σύζυγό του.

Η δήλωση του Λιμενάρχη Ηρακλείου

Την δυσάρεστη είδηση του πνιγμού του 35χρονου τουρίστα επιβεβαίωσε στο neakritigr ο Λιμενάρχης Ηρακλείου Ευθ. Δουβής, που αναφέρθηκε εκτενώς στην μεγάλη επιχείρηση που στήθηκε σε στεριά, θάλασσα και αέρα για τον εντοπισμό του.

«Πλωτά σκάφη του λιμενικού, από Ηράκλειο και Χερσόνησο, χερσαίες δυνάμεις με 2 περιπολικά οχήματα του Λιμενικού Σώματος, η ομάδα Ειδικών Αποστολών του Λιμεναρχείου αλλά και πυροσβεστικά κλιμάκια μαζί με εθελοντές, ρίχτηκαν στην μάχη για τον εντοπισμό του άντρα.

Σε εμάς να σημειωθεί ότι δηλώθηκε εξαρχής ως «αγνοούμενος χωρίς αισθήσεις». Εξαιτίας των ισχυρών ανέμων εντάσεων 6-7 μποφόρ, υπήρχε θαλασσοταραχή ενώ όπως αποδείχτηκε η γυναίκα κατάφερε να βγει στη στεριά, όμως στην συνέχεια όπως εξήγησε και στους διασώστες που έφθασαν άμεσα στο σημείο, έβλεπε έντρομη τον άντρα της να επιπλέει στην θάλασσα με την ίδια φυσικά να μην μπορεί να κάνει το παραμικρό».

Το χρονικό της εξαφάνισης του 35χρονου

Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι το ζευγάρι είχε επισκεφθεί το Ηράκλειο για να περάσει το μήνα του μέλιτος.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο άντρας κολυμπούσε με την γυναίκα του. Αν και αυτή κατάφερε να βγει από τη θάλασσα, δεν συνέβη το ίδιο με τον άντρα της.  Την ώρα που το ζευγάρι βρισκόταν στην θάλασσα και κολυμπούσε δεν υπήρχε ναυαγοσώστης καθώς είχε λήξει το ωράριο του, ενώ λόγω των ισχυρών ανέμων η θάλασσα ήταν αρκετά ταραγμένη.

Από την πρώτη στιγμή της δήλωσης της εξαφάνισης του 35χρονου τουρίστα μεγάλη ήταν η κινητοποίηση του Λιμενικού Σώματος, εθελοντικών ομάδων και της Πυροσβεστικής.

Ο τουρίστας εθεάθη, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, να επιπλέει χωρίς τις αισθήσεις του στη θάλασσα. Οι αρμόδιες αρχές ενημερώθηκαν αμέσως και ξεκίνησαν απευθείας την αναζήτηση του 35χρονου το απόγευμα του Σαββάτου, έργο δύσκολο καθώς λόγω των καιρικών συνθηκών το σώμα του άψυχου άνδρα φαίνεται να παρασύρθηκε ενώ την ώρα που ξεκίνησε η επιχείρηση εντοπισμού ο ήλιος έδυε, δυσχεραίνοντας την κατάσταση.

Είναι φορές που είναι πολύ δύσκολο να αποτυπώσεις σε μία λευκή κόλλα χαρτί  όλα όσα βίωσες…όλα όσα ένιωσες, την θλίψη, την αδικία, τον ανθρώπινο πόνο.

Και αλήθεια πώς να γράψεις για δύο μάτια που σε κοιτούσαν…

Που σε ρωτούσαν με τον τρόπο τους και δεν μπορούσες να τους απαντήσεις.

Να τους πεις αλήθεια τι; Κουράγιο…υπομονή…έχει ο θεός…

Πολλές φορές δεν έχει ούτε ο θεός αλλά ούτε και ο άνθρωπος, αφού η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν  περιπτώσεις που  και οι δύο σε έχουν ξεχάσει. Ή θέλουν να σε ξεχάσουν.

Αλήθεια πώς να γράψεις για τις συνθήκες που ζεί ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος στην θέση του οποίου θα μπορούσες να είσαι και εσύ.

Ζεί πονώντας σε ψυχή σε σώμα

Κάτω από άθλιες συνθήκες χωρίς την αναγκαία για την κατάσταση της  φροντίδα, ζεί σε χωριό του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας η 62χρονη Τριανταφυλιά Κ. (τα πλήρης στοιχεία βρίσκονται στην διάθεση της εφημερίδας), καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι και σε ένα σπίτι στο οποίο δεν τηρούνται, όπως άλλωστε φαίνονται και στις φωτογραφίες, ούτε οι βασικές συνθήκες υγιεινής.

Ένα σπίτι άδειο…όπως άδεια είναι και η ζωή της….

Ζεί κοιτώντας το ταβάνι, κλαίγοντας τις περισσότερες ώρες και φωνάζοντας για λίγη προσοχή…σε όποιον βλέπει να περνά έξω από την μονίμως ανοικτή πόρτα του σπιτιού.

Αυτά άλλωστε μας ανέφεραν οι γείτονες και οι κάτοικοι του χωριού, οι οποίοι από την πλευρά τους προσπαθούν να βοηθήσουν την Φιλιώ, όπως την φωνάζουν.

• «Πολλές φορές την ακούμε να κλαίει και να φωνάζει. Υποφέρει από τους  πόνους.
• Κάποιοι συγγενείς της έρχονται φέρνοντας της φαγητό και βοηθώντας την.

Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Η γυναίκα αυτή πρέπει να μεταφερθεί σε κάποιο ίδρυμα, να την βοηθήσουν, να έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κυρίως να ζήσει κάτω από ανθρώπινες συνθήκες»

Κουράστηκα  να είμαι μόνη…

Η περιπέτεια της 62χρονης Φιλιώς ξεκίνησε τον περασμένο χειμώνα, όταν στην προσπάθεια της να ανάψει μία λάμπα πετρελαίου για να φωτίσει το σπίτι-δωμάτιο που μένει, έπαθε σημαντικά εγκαύματα στο κορμί της.

Εκείνη την περίοδο στο σπίτι της είχε κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο επανασυνδέθηκε μετά από ενέργειες της πρώην Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ολυμπίας.

Από τότε βρίσκεται καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι, μην μπορώντας να περπατήσει και να εξασφαλίσει από μόνης της τα αναγκαία.

Λίγη καθαριότητα και το κυριότερο όπως και η ίδια μας είπε «λίγη κουβέντα θέλω, έναν άνθρωπο να μιλήσω».

Κατά την συνάντηση μας μαζί της δύο πράγματα μας ζήτησε.

Αρχικά αν μπορούμε να την βοηθήσουμε να μεταφερθεί σε κάποιο ίδρυμα για να έχει συντροφιά.

Και το δεύτερο αν μπορούμε να της συνδέσουμε το κινητό τηλέφωνο.

«Κουράστηκα να είμαι μόνη θέλω έναν άνθρωπο να μιλήσω…να πω με κάποιον δύο κουβέντες»

Η απάντηση μας

Μετά την επίσκεψη μας στο σπίτι της Φιλώς, στο οποίο πήγαμε μετά από προτροπή κατοίκων του χωριού, οι οποίοι θέλουν να την βοηθήσουν, δεχτήκαμε ένα τηλεφώνημα από συγγενή της , η οποία λίγο πολύ μας είπε  ότι δεν πρέπει να δώσουμε δημοσιότητα στην περιπέτεια που περνάει.

Μάλιστα μας απείλησε  ότι θα κινηθεί δικαστικά αν δημοσιεύσουμε το θέμα στην εφημερίδας μας.

«Επειδή εμείς θέλουμε τα βράδια να κοιμόμαστε με καθαρή συνείδηση αποφασίσαμε να δώσουμε δημοσιότητα στο συγκεκριμένο θέμα με ένα και μόνο σκοπό.

Μήπως καταφέρουμε να ευαισθητοποιήσουμε τους αρμόδιους φορείς και σε αυτή την γυναίκα προσφερθούν καλύτερες συνθήκες ζωής.

Εμείς αυτό μπορούμε να προσφέρουμε και αποφασίσαμε να το κάνουμε με οποιοδήποτε για εμάς κόστος.

Και για τον ίσως πιο σημαντικό λόγο…επειδή το υποσχεθήκαμε στην Φιλιώ.»

Patrastimes.gr